powrótAndrzej Szemiński ps. "Aleksander Stecki"
Był komendantem Drużyny Pracy AK. Organizował szpital polowy przy Chmielnej 20 (róg Brackiej) i pracował tam jako lekarz. W chwili wybuchu wojny był studentem trzeciego roku medycyny na Uniwersytecie Warszawskim. Na studiach poznał przyszłą żonę, Zofię, z domu Pankiewicz, która w szpitalu na Chmielnej pracowała jako pielęgniarka.
Zaopatrzenie szpitalika na Chmielnej było bardzo złe. Według rodzinnej opowieści, dr Szemiński z lekarstw dysponował tylko wodą utlenioną i winem mszalnym, a jako narzędzi chirurgicznych używał siekierę i nóż.
Ze względu na zaangażowanie w AK, Andrzej Szemiński miał fałszywe dokumenty wystawione na nazwisko Aleksander Stecki.
„(...) piszę lewą ręką, bo prawa jest ranna. Pierwszą tą bazgraniną mam chęć przesłać dr. Steckiemu mój szczery podziw za pana poświęcenie dla chorych, które pan wykazał w tak krytycznym momencie i jak spostrzegłam, bez wewnętrznej walki, to znaczy nie tylko z poczucia obowiązku, ale to poświęcenie wyszło ze szczerego serca Pana” - to fragment listu pacjentki, której dr Szemiński ratował rękę (w: "Szpitale powstańczej Warszawy", Warszawa 1991).
Po upadku Powstania Andrzej Szemiński z żoną opuścili Warszawę i wyjechali do Krakowa.
ur. 1916, zm. 1959 r. w Sydney (Australia)
